بزرگترین پنگوئن تاریخ، هیولایی هم وزن یک گوریل!
تاریخ انتشار: ۲۴ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۹۳۷۲۶
فسیلهای یافت شده در نیوزیلند حکایت از آن دارد که بعد از دوران دایناسورها، پرندگان غولپیکری که قابلیت پرواز کردن نداشتند، در دریاها به دنبال شکار میگشتند.
به گزارش خبرآنلاین، کشور نیوزیلند همواره بهشت پرندگان زمینی بوده؛ عدم حضور شکارچیان زمینی، عرصه را برای رشد و پرورش جانورانی مثل طوطیهایی که پرواز نمیکنند، کیویها و موآها باز گذاشته و حالا محققان دو گونه پنگوئن ماقبل تاریخ را به لیست پرندگان زمینی این منطقه اضافه کردهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یکی از این گونهها، یک غول چاق است که حدود ۶۰ میلیون سال قبل در امتداد خط ساحلی نیوزیلند زندگی میکرده و حدودا ۱۶۰ کیلوگرم وزن داشته و هم وزن یک گوریل بالغ بوده؛ یعنی سنگینوزنترین پنگوئن شناخته شده در طول تاریخ!
آلن تنیسون، دیرینهشناس موزه ته پاپا تونگارووا در نیوزیلند، استخوانهای این پرنده غولپیکر دریایی را در سال ۲۰۱۷ در ساحلی به نام Moeraki Boulders پیدا کرد. گویا جزر و مد تعدادی تخته سنگ ۵۷ میلیون ساله را به ساحل آورده و در داخل آنها استخوانهای این فسیلها پیدا شد.
دکتر تنیسون و همکارانش، بقایای فسیل این دو پنگوئن غولپیکر را شناسایی کردند. استخوان بازوی یکی از این پنگوئنها که بیش از ۲۴ سانتیمتر بود، تقریبا دو برابر سایز استخوان بازوی یک پنگون امپراطور که بزرگترین پنگوئن زنده دنیاست، است. دیگر بقایای به دست آمده از این پنگوئنها هم حاکی از آن بود که آنها به مراتب بزرگتر از پنگوئنهای امپراطور بودهاند.
محققان این پنگوئنهای غولپیکر را کیمومانو (ترکیبی از کلمات مائوری به معنی هیولا و پرنده) و پترادیپت (غواص سنگ) نامیدند.
آنها با ساخت مدلهای سهبعدی از استخوان بازوی کومیمانو و مقایسه اندازه و شکل آن با استخوان بازو و بالههای پنگوئنهای ماقبل تاریخ و مدرن، تخمین زدند که این پنگوئن هیولا، ۱۵۰ کیلوگرم وزن داشته است.
به گفته دانیل کسپکا، دیرینهشناس موزه بروس در گرینویچ و نویسنده مقالهای جدید در این باره، اسکلت تکه تکه شده کومیمانو، باعث شده تا تعیین قد او کار سختی باشد، ولی برآورد شده که قد آن حدود ۱۵۸ سانتیمتر بوده است. البته پترادیپت هم پنگوئن سبک وزنی نبوده و تقریبا ۵۰ کیلوگرم وزن داشته که او نیز سنگینتر از پنگوئنهای امپراطور که حدود ۴۰ کیلوگرم وزن دارند، بوده.
طبق گفته دکتر کسپکا، هم کومیمانو و هم پترادیپت در طول دورهای از تاریخ در آبهای نیوزیلند زندگی میکردهاند. در آن زمانها برخورد سیارکی که به دوران دایناسورها پایان داد، بیشتر خزندگان دریایی را نیز از بین برد؛ ولی در آن دوران اجداد فکها و نهنگها همچنان باقی ماندند.
دکتر کسپکا ادامه داد: «اگر شما یک پنگوئن کوچک نیمکیلوگرمی باشید، یک مرغ دریایی میتواند سرتان را تنتان جدا کند؛ ولی یک پنگوئن ۱۵۰ کیلویی، نگران نزدیک شدن یک مرغ دریایی نیست؛ چون به راحتی میتواند آن را نابود کند.»
کومیمانو و پترادیپت با وجود هیبت بزرگشان، بالههایی بسیار بدوی داشتند که یادآور پرندگان دریایی مدرنی مثل آکها و طوطیهای دریایی که هم پرواز میکردند و هم شیرجه میزدند است.
جولیا کلارک، دیرینهشناس دانشگاه تگزاس آمریکا که برروی تکامل پرندگان شیرجهرو تحقیق کرده و در این مطالعه مشارکتی نداشته، معتقد است که کاملا منطقی است که پنگوئنهای اولیه مثل کومیمانو و پترادیپتا چند ویژگی از اجداد خود را حفظ کنند.
شواهد به دست آمده درباره این گونههای جدید، حاکی از آن است که پنگوئنهای ماقبل تاریخ، قبل از اینکه بالههای خود را به شکل پارو مورد استفاده قرار دهند، بزرگتر شده بودند. طبق گفته دکتر کسپکا، پرندههای دریایی سنگینتر در مقایسه با انواع سبکتر، قادرند تا به سطوح عمیقتری از آب شیرجه بزنند و بیشتر زیر آب بمانند.
جرالد مایر، دیرینهشناس در موسسه اسنکنبرگ در فرانکفورت آلمان درباره کومیمانو گفته: «من بر این باورم که کومیمانو در بالاترین سطح از پرندههای دریایی که قابلیت پرواز ندارند قرار دارد و انتظار ندارم که بتوان پنگوئنی بزرگتر از آن یافت.»
منبع: فرارو
کلیدواژه: پنگوئن ها کیلوگرم وزن دیرینه شناس پنگوئن ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۹۳۷۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پرندهای که تا ارتفاع بیش از ۱۱ هزار متری پرواز میکند
پرندگان، موجودات منحصر به فردی هستند. بعضی از آنها بدون اینکه بال بزنند کیلومترها اوج میگیرند، بعضی دیگر بیش از نیم قرن زندگی میکنند و بعضی نیز به معنای واقعی کلمه رنگارنگ هستند.
به گزارش ایسنا، وقتی به پرندهای نگاه میکنید که در دوردست در حال پرواز است، به این فکر کردهاید که تا چه ارتفاعی میتواند بالا برود؟
گونهای که رکورد بالاترین ارتفاع پرواز را در بین تمامی پرندگان در اختیار دارد، کرکس «دال روپل» (Gyps rueppellii) است. در سال ۱۹۷۳ میلادی یک کرکس روپل با یک هواپیمای تجاری در ارتفاع ۱۱ هزار و ۳۰۰ متری بر فراز ساحل عاج در غرب آفریقا برخورد کرد.
هواپیما بهرغم اینکه یکی از موتورهایش را از دست داد، موفق به فرود شد. اما پرنده چندان خوششانس نبود و جان سالم به در نبرد. تنها چیزی که از این پرنده باقی مانده بود، پنج پر کامل و ۱۵ تکه پر کوچکتر بود که البته همینها هم برای شناسایی گونه و تأیید اوجگیری باورنکردنی این پرنده کافی بودند.
این پرنده، بومی منطقه ساحل صحرا در آفریقا است و در چندین کشور از جمله زیمبابوه، سنگال و اتیوپی یافت میشود. طول بالهای قدرتمند این پرندگان به بیش از دو متر میرسد با این وجود این کرکسهای روپل به ندرت در پرواز از آنها استفاده میکنند.
در واقع این کرکسها در صعود پیوسته خود به ارتفاعات بالا و برای اوجگیری و جستجوی طعمه، غالبا روی ستونهای گرمایی و بالارونده جو سوار میشوند.
کارشناسان میگویند کاملاً محتمل است که رویداد ۱۹۷۳ و برخورد یک کرکس روپل با هواپیمای تجاری یک استثنا بوده باشد. در واقع دلایلی وجود دارد که چرا معمولاً پرندگان در کنار هواپیماهای مسافربری در ارتفاع بالا دیده نمیشوند. یکی از عمدهترین این دلایل به اکسیژن مربوط میشود.
از دیگر رقبای کرکس روپل در ارتفاعات، میتوان به «درنای خاکستری» اشاره کرد. کارشناسان یکی از این درناها را در ارتفاع ۱۰ هزار متری به هنگام فرار از یک عقاب در کوههای هیمالیا ثبت کردهاند. یک غاز سرنواری نیز در ارتفاع ۷۳۰۰ متری در این ناحیه مشاهده شده است.
به گزارش یورونیوز، از زمان ثبت این موارد و حتی با وجود فناوریهای مدرن ردیابی، تا کنون هیچ سابقهای از نزدیک شدن یک پرنده دیگر به رکورد کرکس روپل به دست نیامده و به همین خاطر حدنصاب اوجگیری در آسمان همچنان در اختیار این پرنده است.
این در شرایطی است که اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت، کرکس روپل را در فهرست پرندگان در معرض خطر جدی طبقهبندی کرده است.
این گونه از کرکسها مانند بسیاری از پرندگان مشابه آفریقایی، با خطر از دست دادن زیستگاه، شکار و کاهش دسترسی به تنها منبع غذایی خود یعنی لاشهها تهدید میشوند.
مسمومیت حاصل از آفتکشهایی نظیر «کربوفوران» همینطور داروی دیکلوفناک نیز در کاهش جمعیت این پرندگان موثر بوده است.
دیکلوفناک معمولا به عنوان ضد التهاب در درمانهای دامپزشکی استفاده میشود، اما اگر کرکسهای روپل لاشه حیواناتی را که چنین دارویی را مصرف کردهاند بخورند، ممکن است تلف شوند.
این موضوع زمانی تعجبآور میشود که بدانیم کرکسهای روپل میتوانند بدون هیچ مشکلی گوشت آلوده به سیاهزخم و بوتولیسم را بخورند و هضم کنند.
انتهای پیام